خواستم بگویم فاطمه دختر خدیجه ی بزرگ است، دیدم فاطمه نیست.
خواستم بگویم که فاطمه دختر محمد است، دیدم که فاطمه نیست.
خواستم بگویم که فاطمه همسر علی است، دیدم که فاطمه نیست.
خواستم بگویم که فاطمه مادر حسنین است، دیدم که فاطمه نیست.
خواستم بگویم که فاطمه مادر زینب است، باز دیدم که فاطمه نیست.
نه، این‌ها همه هست و این‌همه فاطمه نیست. فاطمه فاطمه است.

(بخشی از کتاب فاطمه فاطمه است از دکتر علی شریعتی)

مجتمع رفاه شرق، امروز مفتخر به میزبانی دوست داران و عزاداران حضرت فاطمه (س) بود. دختران از در ورودی حیاط تا سالن آمفی تئاتر ایستاده بودند و قدم به قدم به مهمانان خوش آمد می گفتند و با چای و شیرینی از آن پذیرایی می کردند. آن ها در این مراسم و مراسم های این چنینی یاد می گیرند همدل و همراه برای هدفی مشترک گام بردارند، به هم کمک کنند و اساسا تصویرشان از مدرسه، از همسالان و همکلاسان شان تصویر یک «مای جمعی» باشد، «ما»یی که اساس اخلاقیات است. همگی تلاش کردیم تا روضه ای در شان حضرت فاطمه برگزار کنیم به امید و آرزوی این که نگاه و محبت این بانوی بزرگوار همواره دختران مان را تنها نگذارد. مراسم با سخنرانی حاج آقا بهتاش شروع شد. ایشان از فضائل حضرت فاطمه گفتند که تکرار این فضائل دل های ما را از مهر ایشان سرشار و سرشارتر می کند. بعد از آن، دختران رفاه شرق که حدود یک هفته هر روز برای اجرای مداحی و مراسم سینه زنی تمرین کرده بودند، به راستی، قشنگ و صمیمی و بی نقص در مدح و غم فاطمه (س) خواندند و سینه زدند و نگاه تحسین آمیز مادران و معلم هایشان را برانگیختند. مهمان دیگر ما حاج آقا بهشتی بودند. ایشان که بیانشان بسیار گیرا و جذاب بود صحبت از فضائل حضرت فاطمه (س) را در گفت و گو و پرسش و پاسخ با دختران و مادران پیش بردند و با هدایایی آن ها را تشویق به پاسخگویی می کردند.
مراسم که تمام شد دانش آموزان با غذای حضرت فاطمه (س) که نذر مدیر محترم مدرسه بود پذیرایی شدند و همه با روی خوش و حال خوب و امید به جمع دیگر در فردای همین روز، خداحافظی کردند.

روز دوم مراسم، یعنی چهارشنبه، شاهد همان اشتیاق و همان حضور بودیم. ابتدا گوش سپردیم به سخنان و روضه خوانی حاج آقا بهتاش، و بعد دختران مان بعد از چهار ماه تمرین و تلاش، همه را با اجرای نمایش فوق العاده شان شگفت زده کردند. آن ها هنرمندانه حال و هوای شهادت مظلومانه ی حضرت فاطمه (س) را به تصویر کشیدند و اشک دوست داران آن حضرت را درآورند.

امید که نظر ایشان سایه ی زندگی مان باشد…